pies pokojowy

См. также в других словарях:

• pokojowy — pokojowywi 1. «dotyczący pokoju zgody» Polityka pokojowa. Rokowania pokojowe. Cele pokojowe. Traktat pokojowy. Mieć pokojowe zamiary. Znaleźć pokojowe rozwiązanie konfliktu. ∆ Pokojowe współistnienie «leninowska koncepcja polityczna formułująca… …   Słownik języka polskiego

• pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… …   Słownik języka polskiego

• szpic — I m II, D. a; lm M. e, D. ów «ostre zakończenie czegoś; czubek, wierzchołek» Szpic buta, noża. ◊ Wycięcie, bródka itp. w szpic «wycięcie, bródka itp. mające kształt ostrego trójkąta, ostro zakończone» ‹niem.› II m II, DB. a; lm M. e, D. ów «pies… …   Słownik języka polskiego

• jamnik — m III, DB. a, N. jamnikkiem; lm M. i «pies z rasy psów myśliwskich charakteryzującej się niskim wzrostem, długim tułowiem i krótkimi i krzywymi nogami; używany do tropienia zwierząt kryjących się w norach; także trzymany jako pies pokojowy; w lm… …   Słownik języka polskiego

• seter — m IV, DB. a, Ms. setererze; lm M. y «pies z grupy ras psów myśliwskich, charakteryzujący się średnim wzrostem i długą, jedwabistą sierścią o ubarwieniu czarnym, rdzawym lub białym nakrapianym, używany do polowań na ptactwo wodne i błotne, także… …   Słownik języka polskiego

• seter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. setererze {{/stl 8}}{{stl 7}} pies z rasy psów myśliwskich, średniego wzrostu, o długiej, jedwabistej sierści, o ubarwieniu czarnym, rdzawym lub białym nakrapianym, hodowany jako pies pokojowy lub używany… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spaniel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} średnich rozmiarów pies myśliwski o długiej, falującej sierści i długich, zwisających uszach; często trzymany w domu jako pies pokojowy <ang.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bolończyk — m III, DB. a, N. bolończykkiem 1. lm M. bolończykycy, DB. ów «mieszkaniec Bolonii, miasta we Włoszech» 2. lm MB. i «mały pies pokojowy o długiej, jedwabistej, białej sierści; w lm rasa tych psów» …   Słownik języka polskiego

• pekińczyk — m III, DB. a, N. pekińczykkiem 1. lm M. pekińczykycy, DB. ów «mieszkaniec Pekinu, stolicy Chin» 2. lm MB. i «pies pokojowy karłowatego wzrostu, o płaskiej głowie, krótkim pysku i długiej, prostej sierści białorudej lub czarnej; w lm rasa tych… …   Słownik języka polskiego

• pudel — m I, DB. pudeldla; lm M. pudeldle, D. pudeldli a. pudeldlów «pies pokojowy z rasy powstałej w wyniku krzyżowania psa myśliwskiego i owczarka, o sierści gęstej, długiej, kędzierzawej, maści jednolicie czarnej, białej, brązowej, niebieskiej lub… …   Słownik języka polskiego

• ratler — m IV, DB. a, Ms. ratlererze; lm M. y «mały pies pokojowy należący do grupy pinczerów, o gęstej, krótkiej, gładkiej sierści, zwykle podpalanej, czarnej lub ciemnobrązowej, o oczach okrągłych, wyłupiastych; w lm rasa tych psów» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego